ARCHIE

leeftijd: 5

Land/stad van herkomst: Jersey, dichtbij Verenigd Koninkrijk

burgerlijke staat: -

kinderen: -

beroep: Leerling kleuterschool

Hobby's: Voetbal

reden voor verblijf op lesbos: vakantie met mijn ouders bij mijn grootouders die op lesbos wonen.

Mijn stemming (1-10): ..

Why? ..

mijn advies voor de wereld: ..

WISSAM

leeftijd: 6

Land/stad van herkomst: Damascus, Syrië

burgerlijke staat: -

kinderen: -

beroep: Leerling basisschool

Hobby's: Karate

reden voor verblijf op lesbos: Weg van Syrië

Mijn stemming (1-10): 10

Why? Hier in het bos kan ik spelen met de schommel en het klimrek, maar in het kamp was het vannacht heel koud.

mijn advies voor de wereld: Wissam's moeder voegt toe: Laat kinderen uit deze vreselijke situatie, en laat onschuldige burgers buiten deze vuile oorlog.

DE ONTMOETING

Archie en Wissam waren de jongsten die met ons project hebben meegedaan. Voor ze hun gesprek begonnen waren ze eerst druk met het verzamelen van dennenappeltjes. 

'Wat is je favoriete sport?' vroeg Archie later op de schommel. 'Push ups' zei Wissam enthousiast. Hij deed ze voor. Dit had hij geleerd tijdens zijn karatelessen in Damascus. 'En voetbal dan?' vroeg Archie want Archie is een echte voetbalfan. Hij keek enigszins geschokt toen Wissam zonder enige aarzeling zei dat hij niet zo van voetbal hield, maar wel van huizen maken met zijn klei. En van het visje Nemo. 'Ik speel graag met mijn lego' zei Archie toen, 'en mijn favoriete kleur is rood.'

Op het moment van dit gesprek was was Wissam nog in de veronderstelling dat hij met zijn familie op avontuur was in plaats van op de vlucht. Op Lesbos kreeg hij van vrijwilligers mooie kleurplaten met viltstiften die hij, zittend op de rugzak van zijn vader, allemaal ijverig inkleurde.

Maar het avontuur werd minder leuk toen de nacht kwam en hij buiten op een parkeerplaats moest slapen terwijl het koud was. In de weken daarna, tijdens de zware reis door Griekenland, Macedonië, Servië en Hongarije, vroeg Wissam meerdere malen boos aan

zijn ouders wanneer ze weer terug naar huis gingen. Wat hem betreft was het avontuur voorbij.

Eind September eindigde de familie in een tentenkamp in Oostenrijk waar zij verplicht hun vingerafdrukken moesten geven. Dat betekende dat ze niet meer door konden reizen naar Duitsland. 'Ik heb Wissam nog nooit zo boos gezien als toen hij de tent in Oostenrijk zag', mailde zijn moeder ons, 'hij wist dat het wederom koud zou zijn.'

'Wat zou je nodig hebben?' vroeg onze vertaler Reem via de telefoon. 'Een douche en een warme kamer met privacy voor ons gezin,' antwoordde ze, 'maar we blijven sterk, het komt goed.' 's Nachts sliepen ze dicht tegen elkaar. Deze familie was ooit een ruim huis gewend in Damascus.

Half Oktober wordt de familie verplaatst naar een asielzoekers-centrum met een eigen kamer en eigen douche en wordt de asielprocedure gestart. Omdat Wissam minderjarig is mag hij al meteen naar school. Zonder iets van de Duitse taal te begrijpen vind hij het er meteen leuk. 

In het gesprek met Archie zei hij dat hij 'oogdokter' wil worden. Wij hopen over 25 jaar ergens op de wereld een mooi portret van Wissam te kunnen maken in een witte doktersjas.