De Duitse Selma en Syrische Husam hadden meteen een klik tijdens hun eerste ontmoeting op Lesbos. Ze waren aan elkaar gewaagd en hadden veel vragen.
'Waarom ben je op Lesbos? vroeg Husam. De hitte van overdag maakte langzaam plaats voor wat koelte. 'Ik ben hier op vakantie met mijn moeder en mijn zus,' vertelde Selma, 'en jij?' 'Ik ben op doorreis naar Duitsland,' zei Husam. Hij vertelde alles over de gevaarlijke bootreis van die middag, over hoe ze met 50 mensen op een boot gepropt werden in plaats van het beloofde aantal van 30. De zwarte rubberboot lag gevaarlijk laag in het water. Gelukkig was de zee spiegelglad.
Het was nooit de intentie, maar door de oorlog woont de familie van Husam ondertussen in verschillende landen. Terwijl zijn broer nog in Syrië woont, is een ander deel van zijn familie al in Duitsland.
'Als ik in Syrië was gebleven had ik onderdeel moeten worden van een groep,' zei Husam. 'Omdat ik dat niet wilde was geen andere uitweg dan te vertrekken.' Hij denkt even na. 'En ik wil verder met mijn leven en mijn werk.' Vijf jaren geleden studeerde hij af als advocaat